0,00 zł

[plakat, 1957] Andrzej Wróblewski - wystawa pośmiertna. Kraków, Pałac Sztuki, styczeń 1958

Aktualnie brak na półce


ZOBACZ KATALOGI, DO KTÓRYCH NALEŻY TA POZYCJA


WYDANIE


Kraków 1957

Centralne Biuro Wystaw Artystycznych

druk na papierze, ślady składania, wym. 77 x 57 cm.

KOMENTARZ


Oryginalny plakat pierwszej pośmiertnej wystawy A. Wróblewskiego w krakowskim Pałacu Sztuki w 1958 r. Projekt Włodzimierz Buczek. Plakat po fachowej konserwacji (prasowanie). Unikat.
Lit. Andrzej Wróblewski. Unikanie stanów pośrednich, s. 614.

Andrzej Wróblewski (1927-1957), jeden z najwybitniejszych polskich artystów powojennych, który do końca swojego krótkiego życia pozostał buntownikiem poszukującym własnej drogi artystycznej – pomiędzy abstrakcją i figuracją. Absolwent historii sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego (1948) oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1952), w 1948 r. zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej. Pracował jako asystent na ASP w Krakowie, gdzie był twórcą Grupy Samokształcenia, do której należeli m. in. Andrzej Wajda i Przemysław Brykalski. Uprawiał też krytykę artystyczną. Od 1947 r. wykonywał także prace eksperymentalne, inspirowane socrealizmem i abstrakcyjne. 

W głęboko humanistycznej twórczości Wróblewskiego centralną figurą jest człowiek i jego los, zwłaszcza dramatyzm będący reminiscencją jego wojennych przeżyć (jednym z najważniejszych był jego przejmujący cykl „Rozstrzelania”, 1948-1949). Na początku lat 50. malował obrazy w stylistyce socrealizmu. Do dawnej stylistyki i poszukiwań formalnych wrócił po 1955 r. W okresie tym tworzył sugestywne, metaforyczne obrazy, nawiązujące do codzienności („Kolejka trwa”, „Szofer”, 1956). Twórczość ostatnich lat Wróblewskiego cechuje profetyczna obsesja związana ze śmiercią („Ukrzesłowienie II”, „Nagrobki”, „Cień Hiroszimy”, 1957). 

Wróblewski zginął 23 marca 1957 podczas wyprawy w Tatry.  

Prace artysty znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego (w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi. 

Po 1989 r . - mimo że twórczość Wróblewskiego była stale obecna w sztuce polskiej także po swojej jego śmierci – nastąpił wielki wzrost zainteresowania tą postacią. 

Zaczęło się od wystawy: „Andrzej Wróblewski nieznany”, w Galerii Zderzak, Kraków (1993); później była wystawa retrospektywna w Zachęcie, Warszawa (1997), w Chicago Cultural Center (2001), w Galerii In Spe, Warszawa (2002); ważna wystawa „To the Margin and Back/Do krawędzi i z powrotem”, w Van Abbemuseum, Eindhoven (2010) i kilka jeszcze ważnych wystaw w Brugii, Berlinie, Sofii, Madrycie i ponownie w Krakowie i Warszawie. 

Original poster for Wróblewski's first posthumous exhibition in 1958. The design was made by Włodzimierz Buczek. Extremely unique.
Andrzej Wróblewski (1927-1957), one of the most outstanding Polish post-war artists, who remained a rebel until the end of his short life, searching for his own artistic path - between abstraction and figuration.

Wróblewski, a graduate of art history at the Jagiellonian University (1948) and the Academy of Fine Arts in Kraków (1952), made his debut in 1948 at the First Exhibition of Modern Art. He worked as an assistant at the Academy of Fine Arts in Krakow, where he was the founder of the Self-education Group, which included e.g. Andrzej Wajda and Przemysław Brykalski. He also practiced art criticism. From 1947, he also made experimental works, inspired by socialist realism and abstract.
In Wróblewski's deeply humanistic works, the central figure is man and his fate, especially the drama which is a reminiscence of his wartime experiences (one of the most important was his poignant series "Executions", 1948-1949). In the early 1950s, he painted pictures in the style of socialist realism. He returned to his old style and formal searches after 1955. During this period, he created suggestive, metaphorical images referring to everyday life ("Queue Continues", "Szofer", 1956). Wróblewski's work in recent years is characterized by a prophetic obsession with death (Ukrzesłowianie II, Tombstones, Shadow of Hiroshima, 1957).
Wróblewski died on March 23, 1957 during an expedition to the Tatra Mountains.
The artist's works are in the collections of the National Museum (in Warsaw, Krakow, Poznań, Szczecin), the Museum of Modern Art in Warsaw, and the Museum of Art in Łódź.
After 1989 - despite the fact that Wróblewski's work was constantly present in Polish art also after his death - there was a great increase in interest in this figure.
It began with the exhibition: "Andrzej Wróblewski unknown", at the Zderzak Gallery, Krakow (1993); later there was a retrospective exhibition at Zachęta, Warsaw (1997), at the Chicago Cultural Center (2001), at the In Spe Gallery, Warsaw (2002); major exhibition "To the Margin and Back" at the Van Abbemuseum, Eindhoven (2010) and several other major exhibitions in Bruges, Berlin, Sofia, Madrid and again in Krakow and Warsaw.

Wszelkie prawa zastrzezone. Antykwariat Galeria Atticus - Juliusz Klosinsk