ZOBACZ KATALOGI, DO KTÓRYCH NALEŻY TA POZYCJA
OPRACOWANIE
Z angielskiego przełożył Jan Kasprowicz.
WYDANIE
Warszawa 1923
Instytut Wydawniczy "Bibljoteka Polska"
s. 52, ekslibris własnośc. na wyklejce (drzeworyt, projekt T. Cieślewski syn)
pł. oryg., niew. otarcia oprawy, 14 cm.
KOMENTARZ
Mało znany, humorystyczny poemat Szekspira z 1593 roku będący renesansową konceptualizacją tragicznej historii o miłości Wenus do Adonisa. Historia opowiedziana przez Szekspira kończy się inaczej niż ta, którą znamy z "Metamorfoz" Owidiusza. Wenus w ujęciu Szekspira jest pożądliwa, erotycznie zachłanna, nachalna, gwałtowna i bezceremonialna.
Podczas polowania "boski" Adonis zostaje śmiertelnie zgładzony przez rozjuszonego dzika. Zrozpaczona Wenus klęcząc przy zwłokach ukochanego śmiertelnika, rzuca klątwę na miłość.
"Jak głodny orzeł, postem rozwścieczony,
Szarpiąc nie szczędzi kości, piór ni mięsa,
Skrzydłami wstrząsa, łyka jak szalony,
Póki nie pożre ostatniego kęsa;
Tak ona lica jego, brodę, czoło
Kończąc całować, znów całuje wkoło".
Od tej pory ból i niespełnienie kochających bez wzajemności są tym silniejsze, im większa jest ich miłość.
Nie jest to miłość; ona ulatuje
W niebo, gdy żądza jej imię na ziemi
Bierze i, postać jej kradnąc, żeruje,
By młodość plamić występkami swymi,
Która usycha w uścisku tyrana
Jak młoda gałąź robactwem zżerana.
Miłość wypada z chmur jak promień słońca,
Lecz żądza słońce zakrywa jak burza;
Miłość to wiosna, która trwa bez końca,
Lecz zima żądzy z lata się wynurza;
Miłość jest skromna, żądzę nadmiar gubi;
Miłość jest prawdą, żądza kłamstwo lubi.
Poemat "Wenus i Adonis" był prawdopodobnie zadedykowany kochankowi Szekspira - Henrykowi Wriothesley'owi.
Wszelkie prawa zastrzezone. Antykwariat Galeria Atticus - Juliusz Klosinsk