Bogaty przegląd świadectw żałoby pochodzących z najróżniejszych kultur: od prymitywnych społeczności pozbawionych pisma do świata współczesnego; czytelnik znajdzie w niej rekonstrukcję i interpretację technik opłakiwania, pełniących fundamentalną rolę w zapewnieniu ciągłości historii i w przekształceniu fizjologicznego zetknięcia ze śmiercią w dalekie i uspokajające wspomnienie. Zetknięcie się z bezlitosnym, fizjologicznym zdarzeniem śmierci jest traumatycznym, dezintegrującym doświadczeniem zarówno dla jednostki, jak i dla całej społeczności. Reaguje się na nie serią zachowań o znaczeniu symbolicznym, wyrażających solidarność ze zmarłym i zanegowanie jego odejścia.
Z tego punktu widzenia, żałoba, we wszystkich swych odmianach kulturowych i historycznych, jawi się jako uniwersalny wyraz cierpienia i staje się rytualnym i tradycyjnym systemem, dzięki któremu człowiek i społeczność mogą przezwyciężyć ból utraty i odzyskać zachwiane poczucie bezpieczeństwa egzystencji.
Dlatego też żałoba nie tyle odzwierciedla frustrację wynikającą ze straty, ile staje się systemem rytuałów, dzięki którym tryumfuje się nad śmiercią i odzyskuje spokój i radość życia.
Zawiera także bibliografię oraz indeks osobowy.
Wszelkie prawa zastrzezone. Antykwariat Galeria Atticus - Juliusz Klosinsk