ss. 318-420 (paginacja ciągła), 424, 208, ilustr. czarno-białe i barwne w tekście, niezn. naddarcia brzegów poszczególnych k., oryginalne reklamy z epoki w tekście, sygnowane barwne ilustr. w tekście
pł. introlig., otarcia brzegów okł., 38 cm.
KOMENTARZ
Niemiecki tygodnik literacko-satyryczny, ukazujący się w latach 1896-1944, wzorowany na francuskim "Gil Blas Illustre". Czasopismo założone przez Alberta Langena i Tomasza Teodora Heinego, początkowo miało być poświęcone krytyce literackiej, szybko jednak zajęło się również tematyką socjologiczno-polityczną, którą opisywała w satyryczny i prześmiewczy sposób, okraszając żarty odpowiednią karykaturą. Takie podejście przyniosło efekt i popularność gazecie, która wśród swoich współpracowników mogła wymienić na przykład Tomasza Manna, Hermanna Hessego, George'a Grosza czy Gustava Meyrinka. Tygodnik atakował przede wszystkim moralność mieszczańską i politykę wilhelmińską. Austro-Węgry reagowały na publikacje bardzo nerwowo, często konfiskując całe nakłady, wytaczając procesy czy skazując Heinego i Wedekinda na karę więzienia za obrazę moralności, a wydawcę zmuszając do ucieczki do Szwajcarii przed karą grzywny i perspektywą więzienia. Okres wojenny zmusił lewicowych intelektualistów związanych z czasopismem do uprawiania propagandy przeciwko wrogom Niemiec, lecz Republika Weimarska na nowo przywróciła 'Simplicissimusowi' dawne poczucie satyry. Jednak konflikt ideologiczny z NSDAP poważnie zagroził dalszemu funkcjonowaniu czasopisma, zmuszając Heinego do ustąpienia z powodu żydowskiego pochodzenia. Zmienił się również nastrój publikacji - mieszczańska rozrywka zastąpiła zjadliwą satyrę. W latach powojennych usiłowano wskrzesić "Simplicissimusa", jednak próby z lat 1954-1967, zakończyły się niepowodzeniem. Prezentowana pozycja gromadzi numery z lat 1900-1903, z najświetniejszego okresu działalności tygodnika.
Wszelkie prawa zastrzezone. Antykwariat Galeria Atticus - Juliusz Klosinsk